ورزش و اتیسم
 
ورزش چگونه به افراد اتیسم کمک می کند:

دکتر اوکانر استاد تربیت بدنی می گوید: ادراک حسی برای افراد اتیسم یک بار اضافی است و باعث می شود آن ها رفتارهایی را بکار ببرند که آن ها را پریشان می کند.
ورزش مزایای مشابه آن برایشان ایجاد می کند ولی با این تفاوت که معانی ضمنی اجتماعی ندارند. جان اوکانر، استاد تربیت بدنی در دانشگاه شمال ایالات مونتانا چرایی آن را توضیح داده است. شنا و دویدن  شامل  حرکات ریتمیکی است که شبیه رفتارهای کلیشه ای هستند که ممکنه افراد مبتلا به اتیسم به همان شیوه زدن دست ها به یکدیگر و راه رفتن روی پنجه پا حواسشان پرت شود. پژوهشگران آگاهی یافتند که تمرینات ورزشی چگونه می تواند رفتارهای تکراری را کاهش دهند ولی این دانش اغلب در حاشیه قرار گرفته است.


چالش های اتیسم و ورزش

ورزش هایی که می توانند برای کودکان اتیسمی چالش برانگیز باشند، مناسبند. اما به این معنا نیست که کودکان اتیسمی باید دور از ورزش بمانند. با اشاره ی یک دکتر روانپزشک خوب مهم این است که به آنها کمک شود تا ورزشی را انتخاب کنند که از آنها لذت ببرند و احساس برتری در آن داشته باشند. اتیسم چالش های به خصوصی دارد، آن هم زمانی که سراغ ورزشی می روند اما همچنین باعث فراهم کردن امکانات هیجان انگیزی برای آنها می شود.
هر کودک اتیسم چالش های منحصر به فرد خود را دارد که مربیان با تجربه باید خود رابا آنها وفق دهند. چالش های متفاوت به عنوان شدت بیماری شرایطشان متفاوت است. بعضی از کودکان کناره می گیرند، در حالی که برخی دیگر فعالند. تعدادی از این کودکان روان و سلیس صحبت می کنند، در حالی که برخی دیگر از آنها صحیت نمی کنند.
مربیان تربیت بدنی(مربی ورزش، مربیان شنا و غیره) از طریق صبر و ارتباط با پدر و مادر این کودکان بهتر درک می کنند که چه طور به کودکان شنا، موج سواری یا شرکت در دو میدانی یا هنرهای رزمی را آموزش دهند. جولی گروس مربی شنا از بنیاد سوپر شناگران مزایای شنا را هر روز به عنوان یک مربی و شخصی که آموزش شنا را برای کودکان مبتلا به اتیسم ودیگر نیازهای ویژه ارائه می داد، می دید. او شاهد است که شنا چگونه می تواند به کودکان برای بهبود گفتار، هماهنگی و آمادگی جسمانی به صورت فعالیتی ساده و لذت بخش کمک کند. والدین باید کودکان خود را از طریق راهنمایی و حمایت برای شرکت در فعالیت های بدنی تشویق کنند. گاهی اوقات شنا می تواند یک زمان استراحتی در هر مرحله از فعالیت باشد که در آن زمان حتی می توانیم به معرفی انگشتان در آب بپردازیم. اما با گذشت زمان کودکان از آن نه تنها جهت فوایدی که برای سلامتی دارد لذت می برند بلکه آن را لذت مطلق و محض می دانند.


توصیه ها و مزایای ورزش برای کودکان اتیسم

ورزش می تواند آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان را افزایش دهد و کسب مهارت، موفقیت، اعتماد به نفس و روابط اجتماعی آنها را نیز بالا ببرد. حال تصور کنید تمریناتی برای کودکان اتیسم تهیه شده باشد، کودکانی که از لحاظ اعتماد بنفس و روابط اجتماعی دچار مشکل هستند، دقیقا با ورزش میتوان ضعف های این کودکان را برطرف کرد.
ورزش های منظم باعث بهبود رشد در کودکان می شود چرا که از طرفی، فعالیت فیزیکی باعث کاهش گلوکز ودر نتیجه ترشح هورمون رشد می شود و از طرف دیگر باعث منظم شدن و افزایش خواب و تغذیه کودک خواهد شد که این عوامل برای رشد کودکان ضروری هستند. به علاوه فعالیت های منظم باعث افزایش تراکم استخوانی و کاهش احتمال بروز پوکی استخوان و دردهای مفاصل در بزرگسالی می شود، ولی برای ورزش باید با متخصصان طب فیزیکی وورزش مشورت کرد زیرا گاهی انتخاب نادرست در ورزش مضرات جبران ناپذیری به خصوص برای کودک ایجاد می کند.
اما تحقیقات نظام مند در زمینه تاثیر ورزش در بهبود این اختلال هنوز هم کم و فقط در گروه های شرکت کننده کوچک است. تصور کلیای که از نتایج موجود تا سال 1998 به دست آمده، نشان می دهد تمرین بدنی نه تنها بهبود وضعیت جسمی می شود بلکه رفتارهای ناسازگارانه اتیسم را نیز کاهش می دهد. کودکان اتیسم نسبت به کودکان معمولی در عین اینکه فعالیت کمتری دارند، بیشتر هم در معرض خطر هستند چرا که شیوه زندگی بی حرکتی دارند که خطراتناشی از بیماری های قلبی، دیابت و چاقی را در آنها افزایش ئمی دهد. از آنجا که ثابت شده ورزش در جمعیت عادی دسیله ای موثر برای جلوگیری از این مشکلات است، این احتمال وجود دارد که در جمعیت اتیسم نیز موثر باشد. تحقیقات نشان می دهد تمرین فیزیکی باعث بهبود مهارت های اجتماعی، ارتباطی و حرکتی، کاهش رفتارهای کلیشه ای کودکان اتیسم و رفتارهای خودتحریکی آنها می شود.


چگونه کودک اتیسم را به ورزش تشویق کنیم

مطالعات انجام شده دردانشگاه آگوستای جورجیا نشانداده است که بهترین روش برای افزایش فعالیت فیزیکی ورزشی بیماران مبتلا به اتیسم، افزایش میزان توزیع و راحتی ورزش است. برای افزایش میزان ورزش بیماران اتیسم و افرادی که مشکل تمرکز دارند باید راه هایی را پیدا کرد تا این افراد بیشتر از ورزش لذت ببرند و بیشتر با این فعالیت تفریح کنند.
مدیر این تحقیقات میگوید: ما دریافتیم که لذت بردن از ورزش فاکتوری است که باعث ادامه دادن به ورزش می شود.
کودکام دارای اختلال طیف اتیسم مشکلاتی از جمله خستگی، خواب، افسردگی دارند و ورزش می تواند جزو برنامه های درمانی اولیه آنها باشد. تشویق این کودکان به ورزش بسیار مهم است.


ورزش های مناسب برای کودکان اتیسم

ورزش های تیمی که می توانند برای کودکان اوتیسمی سخت باشد با اینکه همیشه استثنائاتی در قوانین هست، از جمله می توان ورزش های تیمی مثل فوتبال، بسکتبال، لاکراس و هاکی که برای کودکان اتیسمی می توانند خیلی سخت باشند.
این موضوع به خاطر این است که :تیم هایی که تمام ارتباطات اجتماعی را در بردارند، و بازی کردن ورزش های تیمی که نیاز به مهارت های اجتماعی بسیار بالایی دارند. اتیسم یک اختلال است که در آن مهارت ها درگیر می شوند. بنابراین ممکن است برای کودکان اتیسمی سخت باشد تا به تیم بپیوندند، با هم تیمی ها ارتباط برقرار کنند، یا اینکه تشخیص دهند عضو تیم دیگری احتمالا چه کاری انجام می دهد.
ورزش های تیمی که نیاز به توپ یا توپ های دستی دارند، زیرا این ها نیاز به سطوح بالایی از قدرت و هماهنگی دارند. اوتیسم اغلب همراه با کاهش میزان عضلات و مشکلات هماهنگی آن ها می باشد. در نتیجه، کودکان اوتیسمی ممکن است زمان سختی در طی بازی داشته باشند.
ورزشی های تیمی که اغلب در محیط های باز بازی می شوند، مثل جاهای خیلی گرم و یا سرد یا خیلی روشن و پرسرو صدا. اکثرکودکان اوتیسمی چالش های حسی دارند، مثل صداهایی که تولید می شوند یا روشنایی لامپ ها و یا دمای زیاد که کنترل آن برای آن ها سخت می باشد.
همه این مواردی که گفته شد، بسیاری از گروه هایی هستند که شرایط را برای اوتیسمی ها فراهم می کنند تا در ورزش ها مثل هرکس دیگری شرکت کنند. اگر کودک به نظر می رسد که علاقمند شده، بهتر است نگاهی به نیازمندی های آن ورزش مثل اینکه توسط چه کلوبی ایجاد شده، انداخته شود. زیرا برخی انجمن ها هستند که شرایط را برای کودکانی که ناتوانی خاصی دارند، فراهم کرده اند.


حال چه ورزش های تیمی برای کودکان اتیسم مناسب است؟
 
شنا کردن. شنا برای اکثر مردن یک ورزش فوق العاده به حساب می آید، خصوصا کودکانی که اوتیسم دارند. کودکانی که توپ را به سختی می توانند در دست بگیرند. علاوه براین، کودکان دچار اوتیسم در تیم های شنا بسیار موفق عمل می کنند زیرا ورزشی است که رقابت فردی در آن می باشد.


Track and Field: به طرز شگفت آوری، کودکان کوچکتر در تیم های ورزشی پیچیده ای مثل فوتبال بازی می کنند، در حالی  که ممکن است در طرف دیگر کودکان مدرسه ای مشغول پریدن و دویدن باشند. برای کودکانی که اوتیسم دارند، Track and Field (به مجموعهای از ورزشهایی گفته میشود که شامل انواع دو، پرش، پرتاب، پیاده روی، و رشتههای ترکیبی است) یک ورزش عالی به حساب می آید. در این ورزش، مهارت های ارتباطی کمتری نیاز می باشد.
 
بولینگ: با وجود اینکه صدای آن بلند است، اما بولینگ ورزش عادی برای کودکانی که اوتیسم دارند، به حساب می آید. شاید هم تکراری باشد، اما ممکن است منجر به رضایت کودک شود. به هر دلیلی که باشد، بولینگ از جمله ورزش های عالی در رویدادهای اجتماعی می باشد که طیف کودکان دارای اوتیسم را شامل می شود. لیگ های بولینگ اغلب با استقبال روبرو می شود و فرصت خوبی برای این کودکان است تا بخشی از یک سازمان ورزشی باشند