هدف آموزش انفرادی این است که به طور همه جانبه کودک ارزیابی  شود ودر همه زمینه ها با توجه به نقاط ضعف کودک  آموزشهایی به صورت اختصاصی به او ارایه گردد

در آموزش انفرادی از روشهای تیچ (برای کودکان آموزش پذیر)،روش ای بی ای (پایه همه آموزشها  از جمله اصلاح رفتار )، روش پکس (برای تقویت گفتار کودک و انگیزه دادن به کودک جهت ارتباط گرفتن)،روش تعامل همه جانبه (برای کودکانی که در مرحله پیش ارتباطی قراردارند) استفاده می شود.

همچنین در امر آموزش و ارتباط گیری بهتر از بازی هایی همچون بازی حسی و حرکتی،بازی ساخت دار و بازی وانمودی کمک گرفته می شود



برنامه های آموزشی شامل:

تماس چشمی، توجه ، تقلید و تکرار،اشاره کردن،دستورپذیری بعنوان پیش نیازهای آموزشی و حیطه های آموزشی شامل: مهارت های خودیاری، مهارت های اجتماعی، مهارت های حسی و حرکتی، مفاهیم، اطلاعات عمومی  ومهارت های نوشتاری و ترسیم می باشد.

در امر آموزش والدین را هم درگیر اموزش با کودک کرده تا ارتباط بهتری با کودک برقرار کنند و رفتارهای کودک را بهتر درک کنند.
همچنین به صورت هفتگی جلسه کیس کنفرانس با  حضور والدین برگزارمی شود که در این جلسات مسایل آموزشی، تغذیه ای کودک،هدفمند کردن حرکات کلیشه ای، تعمیم دادن آموزش ها و ارتباطات در بیرون از خانه به بحث گذاشته می شود.