034-33257601
info@autismkerman.ir

شرایط محیطی مناسب برای کودکان اتیسم

شرایط محیطی مناسب برای کودکان اتیسم

شرایط محیطی مناسب برای کودکان اتیسم

جزئیات

شرایط محیطی مناسب برای کودکان اتیسم

3 آبان 1397
شرایط محیطی مناسب برای کودکان اتیسم


بسیاری از کودکان دارای اتیسم از لحاظ حسی تفاوت‌هایی دارند، به خصوص یک یا چند حس آن‌ها فوق العاده حساس است. ایده‌ی خوبی است که از محیط حسی و چگونگی تأثیر احتمالی آنها بر کودک‌تان مطلع باشید.


در سرپرستی از یک کودکِ اتیسم، هدف اصلی، ایجاد ارتباط و تفاهم است.

صدا
احتمال دارد صدا‌های پس‌زمینه‌ای که اغلب مردم متوجه آن نمی‌شوند، برای کودک شما بسیار پررنگ جلوه کند موسیقی پس‌زمینه، سروصدای ماشین‌ها، ترافیک، باد و پچ‌پچ‌ها ممکن است توجه کودک شمارا جلب کنند در چنین زمان‌هایی، ممکن است فرزند شما تماس چشمی خود را کم کرده، کمتر متمرکز باشد و یا کمتر تعامل داشته باشد. تا آنجا که ممکن است، راه‌هایی را برای به حداقل رساندن صدا‌های پس‌زمینه پیدا کنید، به خصوص زمانی که مایل هستید توجه وی را به خود جلب کنید. تلویزیون و موسیقیِ محیط را خاموش‌کنید، ماشین ظرف‌شویی را وقتی روشن کنید که کودک شما خوابیده است و وقتی می‌خواهید فرزندتان تمرکز داشته باشد از چیزهایی استفاده کنید که صداهای اطراف را کاهش می‌دهند.
بعضی کودکان به صداهای خاصی بسیار حساس هستند و وقتی این صداها را می‌شنوند، از خودآشفتگی، کج‌خلقی، گریه و زاری بروز می‌دهند و یا گوش خود را می‌گیرند اگر چنین چیزی در مورد کودک شما صدق می کند مهم است بدانید، که آیا او به صداهایی خاص، درجه‌ی از صدا و یا زیروبمی آن حساس است!؟ لازم نیست شما مجموع این صدا‌ها را از محیط حذف کنید به‌خصوص اگر این حساسیت شامل صدای برخی افراد نیز میشود.
سعی کنید وقتی فرزندتان آسوده و راحت است و به او خوش می‌گذرد، به ‌عنوان بخشی از بازی وی را با این صداها آشنا سازید. با ربط دادن صدا به یکی از کارهای کودکتان، کنترل بر صدا را به دست او دهید. به ‌عنوان ‌مثال، ریان دوست دارد قلقلک داده شود در ضمن او به صدای خنده‌ی پدرش وقتی‌که بلند می‌خندد حساس است بنابراین پدرش سعی می‌کرد هیچ‌گاه بلند نخندد به پدر ریان پیشنهاد داده شد هنگام قلقلک دادن او صدای خنده‌اش را به‌تدریج زیاد کند وقتی ریان می‌گفت « قلقلک»، او قلقلک را به همراه خنده دریافت می‌کرد سپس پدر این کار را متوقف می‌کرد و منتظر می‌شد تا ریان دوباره بگوید « قلقلک». وقتی او دوباره این کلمه را می‌گفت، مجدداً هم قلقلک و هم خنده را که هر دو با تفریح و کنترل همراه شده بودند دریافت می‌کرد ریان به تقاضای قلقلک ادامه ‌داد و حساسیت او به صدا و خنده نیز کم شد.

تحریک بصری بیش ‌از حد
تحریک بصری بیش از حد نیز باید مد نظر قرار گیرد. در بسیاری از کلاس‌هایی که در آمریکا و انگلستان ، دیوارهای کلاس با لغات، حروف، اشیا، رنگ‌ها، پوسترها و... پوشانده شده‌اند. باور عمومی این است که در این شرایط حتی اگر کودکان به معلم توجه نکنند به صورت پنهانی و با نگاه کردن به دیوارها چیزهایی را یاد می‌گیرند. این تفکر می‌تواند برای اتیسم برعکس باشد! تماس چشمی در چنین محیط شلوغی کاهش می‌یابد محیط اطراف برای جلب توجه کودک به رقابت با افراد برمی خیزد. توجه داشته باشید در مکان‌هایی که می‌خواهید کودک شما به مردم توجه کند، اقلام روی دیوار را کاهش دهید.

نورپردازی
نورپردازی نیز می‌تواند مهم باشد. نور مهتابیبه‌جز ترانس‎‌های پرسرعتنور تحریک‌کننده است بسیاری از کودکان در اتاق‌هایی با نور مهتابی به ‌سرعت خسته می‌شوند، تماس چشمی خود را کم می‌کنند و در این شرایط میزان توجه کمتری دارند این کودکان با نور لامپ‌های رشته‌ای راحت‌تر هستند. در حال حاضر ترانس‌های پرسرعت برای لامپ‌های مهتابی وجود دارند که اثر ارتعاشی (صدای ناخوشایند) آن را کاهش می‌دهند ولی هنوز تأثیر آن‌ها چندان روشن نیست. در مجموع بهتر است لامپ‌های دیگر را نیز امتحان کنید تا ببینید نسبت به آن‌ها چه احساسی دارند و پاسخ کودک شما به آن‌ها چگونه است.

رنگ
علاوه بر این‌، رنگ‌ها نیز می‌توانند مؤثر باشند باید دقت کرد کودک به کدام رنگ‌ها توجه بیشتری می‌کند و سعی کنید از آن رنگ‌ها به شکلی حساب‌شده استفاده کنید. به‌عنوان‌مثال فرض کنید کودک شما به رنگ‌های اصلیِ روشن توجه بیشتری می‌کند بنابراین از آنجایی که ممکن است وی به جای افراد، به دیوارها یا لباس‌هایش توجه بیشتری نشان دهد، بهتر است اقلامی که دارای رنگ‌های مزبور هستند را از دیوارها برداشته و آن‌ها را از کمد لباس کودک حذف کنید. اما وقتی می‌خواهید کودکتان به شما توجه کند، سعی کنید کلاه یا پیراهنی به همان رنگ‌ها بپوشید یا چهره‌تان را رنگی کنید یا کارهای جدیدی با استفاده از رنگ‌های موردعلاقه‌ی فرزندتان انجام دهید.

اتاقِ بازی
سعی کنید که در خانه خود اتاق بازی ایجاد کنید یا حداقل فضایی داشته باشید که در آن بتوانید فرزندتان را به تمرکز بر روی خودتان و یا هر چیزی که به او نشان می‌دهید تشویق کنید. اتاق بازی می‌تواند شب‌ها، اتاق‌خواب و در طول روز، اتاق بازی باشد.اگر خانه‌ی شما به‌اندازه کافی بزرگ است، اتاقی به کار با کودک‌تان (اتاق بازی )اختصاص دهید این اتاق برای این مفید است که شما می توانید متمرکز شوید و در آن به ‌راحتی با کودک خود و برای کمک به وی درزمینه گسترش ارتباط و تعامل زمان بگذرانید در این اتاق بازی ، نباید هیچ تصویری که حواس کودک را از شما پرت کند یا شما را از او دور کند، وجود داشته باشد در این اتاق نباید چیزی وجود داشته باشد که شما را به " نه" گفتن مجبور سازد.


در اینجا لیستی از پیشنهاد‌ها برای اتاق بازی آورده شده است:
۱. برای بیشتر کودکان اتاق سه متر در سه متر کفایت می‌کند این اندازه اختیاری است اگر فرزند شما کوچک است و اتاق واقعاً بزرگ است، می‌تواند هدف اصلی، یعنی تلاش برای ایجاد محیطی متمرکز را مخدوش سازد. اگر کودک شما درشت است هر دوی شما به فضای بیشتری برای حرکت نیاز خواهید داشت.
۲. عوامل بصری مزاحم که موجب حواس‌پرتی می‌شوند را به حداقل برسانید قفسه‌ها را به‌اندازه کافی در ارتفاع بالا قرار دهید تا اسباب‌بازی‌ها و اقلام دیگر خارج از دید فرزند شما باشند در نتیجه او برای رسیدن به آن‌ها نیازمند شما خواهد بود و همین مسئله فرصت‌های بیشتری برای برقراری ارتباط فراهم می‌کند از کاغذ دیواری طرح‌دار استفاده نکنید دیوارها را با رنگ‌های روشن، خنثی و لذت‌بخش رنگ‌آمیزی کنید.
۳. در اتاق یک میز به ‌عنوان میزتحریر و یک صندلی قرار دهید توصیه ما این است که از میزی با ارتفاع استاندارد و یک صندلی "تریپ تراپ" (مخصوص کودک) استفاده کنید که بتوانید همراه با رشد فرزندتان ارتفاع آن را تنظیم نمایید.
۴. برای پنجره‌ها روکشی را در نظر بگیرید که به نور اجازه عبور بدهد، ولی منظره بیرون را حذف نماید و در عین حال علاقه‌ی فرزندتان را نسبت به بیرون نگاه کردن از پنجره کم کنید پلاستیک‌های شیشه‌ای مات (پلکسی گلاس) برای این منظور مناسب هستند.
۵. در صورت امکان از اتاق مجاور یا نزدیک به حمام و دستشویی استفاده کنید تا رسیدن به دستشویی طول نکشد و باعث حواس‌پرتی نشود.
۶. از نور آرامش‌بخش استفاده کنید.
۷. کف اتاقِ نرم برای بازی‌های خاص بی‌خطرتر است این مسئله برای شما که مجبور هستید مدت زیادی کف اتاق بنشینید و یا روی زانو باشید هم راحت‌تر است البته پیشنهاد می دهیم روی کف نرم اتاق کف‌پوش مشمعی بکشید زیرا ممکن است چیزی روی زمین بریزد و به این ترتیب دیگر نگران خیس شدن فرش‌ها نخواهید شد.
۸. مطمئن شوید که وسایل مورد نیاز شما مانند غذا، نوشیدنی، اسباب‌بازی، کتاب و اقلام مورد نیاز فعالیت آموزشی از آغاز در اتاق وجود داشته باشند تا اگر فرزند شما چیزی خواست بدون اینکه اتاق را ترک کنید و در جلسه آموزشی اختلالی ایجاد نمایید از قفسه آن را بردارید.
۹. اگر برای اجرای یک برنامه به مدت چند ساعت در روز عمدتاً از اتاق بازی استفاده می‌کنید، به ‌منظور نظارت بیشتر، ابزارهایی مانند آینه‌های یک طرفه یا دوربین مداربسته و یا هر دو را در نظر بگیریدیا به عنوان مثال می توانید با تعویض در خروجی اتاق بازی کودک درِ جدیدی نصب کنید و پنجره‌ای با آینه یک طرفه در آن تعبیه نمائید البته مطمئن شوید که در آن از شیشه سکوریت حرارت دیده یا هر شیشه امن دیگری استفاده ‌شده باشد. وسایل استراق سمع نیز می‌تواند نصب شود - حتی یک مانیتور کودک هم می‌توان نصب کرد اگر از دوربین مداربسته استفاده می‌کنید، می‌توانید آن را با یک سیم به تلویزیون خانه وصل کنیداینگونه، اتفاقات داخل اتاق بازی از هر اتاق یا محل دیگری قابل مشاهده استهمچنین با این کار امکان ضبط ویدئویی جلسه را نیز فراهم می کنید.
موضوع پایانی و مهم این است ، محیطی که برای فرزندتان فراهم می‌کنید باید برای شما هم راحت باشد هیچ‌کدام از این پیشنهادها قانون نیستند آن‌ها راهنما و اصول اساسی و اولیه‌ای هستند که شما می‌توانید برای کودک، خودتان، خانواده و شرایط فرهنگی‌ تان اتخاذ نمایید.

مقاله ها مرتبط