034-33257601
info@autismkerman.ir

استرس و چگونگی مدیریت آن در والدین اتیسم

استرس و چگونگی مدیریت آن در والدین اتیسم

استرس و چگونگی مدیریت آن در والدین اتیسم

جزئیات

استرس و چگونگی مدیریت آن در والدین اتیسم

26 مرداد 1397
استرس مفهومي آشنا براي همه افراد است و هر كسي به شيوه‌اي آن را در زندگي روزمره‌اش تجربه مي‌كند. برخي از عوامل استرس‌زا منجر به ايجاد نااميدي و ناكامي در افراد مي‌شود، عواملي كه كنار آمدن با آنها نياز به زمان دارد و حتي براي برخي از افراد زمان نيز راهگشاي مشكل نخواهد بود، عواملي مانند؛ مرگ نزديكان، حوادث غير قابل پيش بيني، وجود بيماري لاعلاج در خود فرد و داشتن فرد دچار مشكل مانند اتيسم.اما همین استرس در صورتی که فرد دارای خودآگاهی باشد به راحتي مي‌تواند بر اين مشكلات فائق آيد.

عوارض فيزيكي و جسمی استر‌س
در حدود ٧٠ درصد مشكلات جسماني افراد ريشه در استرس و ناراحتي‌هاي روحي دارد. تنش و فشارهايي كه افراد در زندگي‌شان متحمل مي‌شوند مي‌تواند به مشكلاتي در سيستم قلبي و گوارش، پوست و سيستم ايمني آنها  منجر شود. از جمله مي‌توان به زخم معده و سرطان معده اشاره كرد كه ارتباط بسياري با ميزان استرس فرد در زندگي‌اش دارد.

عوارض روحي استرس
فرد دچار استرس قادر به فكر و حل مشكل نخواهد بود. افزايش فشار روحي منجر به انزوا در فرد مي‌شود و فرد در معرض ابتلا به افسردگي و اضطراب نيز قرار مي‌گيرد. افرادي كه دچار استرس هستند معمولا در تمركز دچار مشكل مي‌شوند و حتي در بسياري از موارد در انجام كارهاي معمولی و روزمره خود نیز دچار حواس‌پرتي مي‌شوند.  علاوه بر عوارض روحي استرس، افراد معمولا مشكلاتي رفتاري و تغيير در روند معمول زندگي‌شان ايجاد مي‌شود مانند بي‌خوابي و يا پرخوابي، مشكلات شغلي و روابط با اطرافيان مانند همسر، مشكلات تحصيلي. در بیشتر مواقع والدین کودکان اوتیسم با استرس روبرو هستند. از آنجا كه والدين كودكان اتيسم استرس بسيار زيادي را در نگهداري و تعليم و آموزش فرزندشان تجربه مي‌كنند ، لذا مدیریت و درمان این استرس برای آنها امری ضروری و مهم است. آنها تمام انرژي و توان خود را صرف نگهداري و تربيت و آموزش كودك اتيسم مي‌كنند، فارغ از اين كه كودك اتيسم نيازمند آرامش والدين نيز  هست و مادر و يا پدر مضطرب، اضطراب خود را به كودك اتيسم منتقل مي‌كند بدون اينكه به آن آگاه باشند.

اولين قدم در كاهش استرس، آگاهي به ميزان استرس و توجه به ميزان عوارض استرس در زندگي روزمره است. آگاهي نسبت به شرايط روحي و جسمي نقش مهمي در تشخيص ميزان استرس فرد دارد. بررسي كردن  علايم در شرايط جسمي كه در زمان استرس و يا شرايط استرس زامانند؛ سردرد، بي قراري و آشفتگي، درد معده، عدم تمركز كافي، احساس خستگي،و … آگاهي و توجه به اين علايم منجر به پيشگيري از اختلالات قلبي و گوارشي در فرد مي‌شود و علاوه بر آن مادر و پدر كودك اتيسم مي‌آموزد كه در سلامتي قادر به نگهداري فرزندش خواهد بود و در آرامش مي‌تواند ميزان لجبازي و پرخاشگري فرزندش را كاهش دهد.
برخي از استرس‌هاي والدين كودكان اتيسم به صورت عادت درمي‌آيد،  به نحوی که همزمان با اضطراب و لجبازي فرزند او هم نگران و مضطرب مي‌شود. عادت‌هاي استرس‌زا را مي‌توان با كمي تدبير كنترل كرد. يكي از روش‌هاي تغيير اين عادت اين است كه در مواقع استرس از نوشيدني خنك استفاده و سعي كنيد براي چند دقيقه در محيطي آرام تنها باشيد و از روش آرامش ٠-١٠ شمارش استفاده كنيد و  آرام آرام نفس‌هاي عميق بكشيد.  اين تمرين حداقل ده دقيقه روزانه تاثير شگرفي در كاهش استرس و كنترل و مديريت خشم شما دارد. و بعد از مدتي به صورت عادت رفتاري در مي‌آيد و به صورت خودكار در مواقع استرس اين تمرين را انجام مي‌دهيد.

چگونه استرس را مدیریت کنیم
برخي از عوامل استرس زا در زندگي والدين كودكان اتيسم ، عدم وقت و فرصت براي انجام كارهاي روزانه و شخصي است. بهترين روش اولويت‌بندي كردن برنامه‌هاي زندگي‌تان است. ليستي از كارهايي كه انجام ندادن آن‌ها بيشتر منجر به استرس شما مي‌شود را تهيه و بر اساس درجه اهميت الويت‌بندي كنيد. براي ايجاد احساس آرامش مي‌توانيد افكار غيرمنطقي را از ذهنتان دور كنيد. براي انجام كارها اجباري نگذاريد و بر اساس اولويت در نظر داشته باشيد كه مي‌توان انجام برخي از كارها را به روزهاي بعد محول كرد. بخشي از فعاليت‌هاي مهمي كه مي‌توانيد در برنامه كاري‌تان بگذاريد تهيه ليستي از كارها و فعاليت‌هايي است كه از انجام آنها لذت مي‌بريد و آنها را در برنامه زندگي روزمره تان بگنجانيد.
اغلب والدين داراي كودك اتيسم روابط اجتماعي محدودي را تجربه مي‌كنند و به دليل مشكلات رفتاري فرزندشان قادر به حضور در مكان‌ها و مهماني‌ها نيستند. و حضور آنها منجر به ايجاد استرس در آنها مي‌شود. گسترس روابط اجتماعي و همصحبتي با افراد آرام و افرادي كه استرس كمتري را در زندگي تجربه مي‌كنند و يا افرادي كه قادر به درك مشكل شما هستند نقش بسزايي در كاهش حالات افسردگي در والدين دارد.

 
شبکه اجتماعی قوی داشته باشید
 نگهداری از فرزندانی که دارای هر نوع بیماری مزمنی باشند، بسیار سخت بوده و از نظر عاطفی مشکلات بسیاری برای والدین ایجاد می‌کند. مراقبت از کودکان مبتلا به اوتیسم به دلیل عدم برقرای ارتباط اجتماعی مورد نیاز و سخت بودن برقراری ارتباط بین کودک و والدین، بسیار استرس زا و سخت است و مشکلات بسیاری به همراه داردبا توجه به کیفیت خدماتی که در منطقه شما وجود دارد، مطمئن شوید کودک شما حمایت و مراقبتی را که نیاز دارد، دریافت می‌کند و شما باید از کیفیت این خدمات آگاهی کافی داشته باشید تا استرس شما در این مورد کاهش پیدا کند؛ برای همین شما نیاز به حمایت اجتماعی قوی برای خود و فرزنتان دارید

حمایت‌هایی که  می‌تواند به شما در این مورد کمک کند شامل:

1.حمایت عاطفی
 
یکی از دوستان نزدیک یا عضوی از خانواده تان که به او اعتماد دارید و می‌توانید احساسات و نیازهای خود را با او در میان بگذارید، می‌تواند حامی شما باشد.

2. حمایت اجتماعی
دوست یا همکار شما که از همراه بودن با او لذت می‌برید و می‌توانید به او اعتماد کنید و در هنگام ناامیدی و دلسردی به شما کمک کند.

3.حامیان اطلاعاتی
پزشک، مشاور، معلمان، درمانگران یا مراقبین فرزند شما که شما می‌توانید برای مشاوره و تصمیم‌های مهم در مورد درمان خود با آنها مشورت کنید.

4.حمایت در هنگام ایجاد مشکل
همسایه یا دوستی که می‌توانید در هنگام ایجاد مشکل و تنگنا از او کمک بخواهید.

5.دیگر حمایت‌ها شامل حمایت‌هایی است که می‌توانید از دیگر والدین دارای فرزندان مبتلا به اوتیسم دریافت کنید
در این موارد می‌توانید از تجربیات دیگران در مورد اوتیسم و راه های سازش و تطبیق با این بیماری استفاده کنید. در صورتی که انجمن‌هایی برای این بیماری‌ها وجود داشته باشد ارتباط با دیگران و استفاده از تجریبات آنها می تواند به شما کمک کند. هر چه بیشتر در مورد اوتیسم بدانید و حمایت اجتماعی بیشتری دریافت کنید، با قدرت و اطمینان بیشتری به مبارزه و مقابله با این بیماری می پردازید و استرس و فشار روحی وارد بر شما نیز کاهش می یابد.


در مورد اوتیسم به خانواده خود اطلاعات بدهید.
بسیاری از مادران کودکان مبتلا به اوتیسم خود ممکن است دچار انزوا شوندبسیاری از مادران وقتی اوتیسم در فرزندشان تشخیص داده می شود، از خانواده جدا شده و در جشن‌ها و مهمانی‌های خانوادگی شرکت نمی‌کنند و از درخواست کمک در مراقبت از فرزندشان احساس شرم و خجالت می‌کنند. بسیاری از والدین و دیگر اعضای خانواده در مواجهه با مشکلات این کودکان دچار استرس، احساس تنهایی، نداشتن پشتیبان و حتی گاهی عصبانیت می‌کنند. باید بدانید که این احساسات طبیعی هستند و شما می توانید با دادن اطلاعات کافی به دیگر اعضای خانواده در مورد اوتیسم و نیازهای خاص کودکان مبتلا به این اختلال، به آنها در مقابله با این احساسات کمک کنید. افزایش اطلاعات دیگر اعضای خانواده در مورد اوتیسم و چگونگی مدیریت آن در خانواده می تواند باعث کاهش استرس و فشار وارد بر خانواده و بهبود عملکرد کودک مبتلا به اوتیسم شود.
 
 

مقاله ها مرتبط