034-33257601
info@autismkerman.ir

آرام کردن کودک دارای اتیسم

آرام کردن کودک دارای اتیسم

آرام کردن کودک دارای اتیسم

جزئیات

آرام کردن کودک دارای اتیسم

8 خرداد 1399
افراد دارای اختلال اتیسم  اغلب توسط چیزهایی مانند لمس کردن، صدا و نور بیش از حد تحریک می شوند. آنها همچنین توسط رویدادهای غیر منتظره مانند تغییرات در حالت معمول، خسته و ناراحت می شوند. کودکان دارای اختلال اتیسم اغلب برای درک و یا تجربه معاشرت با دیگران، ممکن است دچار بحران شوند. در حین بحران، یک کودک ممکن است فریاد بزند، رفتارهای ناهنجاری از خود بروز دهد، به قسمتی از وسایل خانه صدمه بزند، یا حتی با خشونت به دیگران پاسخ دهد. کودکان مبتلا به اتیسم اغلب می توانند تحریک شوند، بنابراین این مهم است که والدین نحوه آرام کردن کودک مبتلا به اتیسم را بدانند.

مرحله یک: جلوگیری و مقابله با بحران فهمیدن اینکه چه چیزهایی باعث بحران می شوند؟
 
پیدا کردن علت می تواند به شما در دور ماندن از هرچیزی که باعث ناراحتی آنها می شود کمک کند. این در آرام کردن کودک دارای اختلال اتیسم مهم است. به فرزند خود توجه کنید و علت رفتار های مشخص کودکتان را بفهمیداگر والدین یا معلمان از عوامل محرکه اطفال آگاه باشند، به راحتی می توانند از آن ها جلوگیری کنند.
داشتن یک دفترچه یادداشت برای ضبط عوامل محرک کودک به شما کمک می کند تا از وقوع دوباره عوامل بحران جلوگیری کنید. شما همچنین می توانید از یک برنامه گوشی هوشمند برای ثبت وقایع و دلایل بحران کودکتان، استفاده کنید.

 
  • برخی از عوامل مشترک بحران در کودکان دارای اختلال اتیسم تغییرات و یا اختلالات در روال طبیعی روزانه، تحریک بیش از حد، ناامیدی و مشکلات ارتباطی با دیگران می باشد.
 برنامه ریزی معمول و روزانه

وقتی یک برنامه روزمره برای دنبال کردن وجود دارد، کودک می تواند پیش بینی کند که در آینده نزدیک چه اتفاقی خواهد افتاد. این به آرام کردن کودک مبتلا به اتیسم کمک می کند.

برنامه های تصویری می توانند به کودک کمک کنند تا برنامه روزمره، روزانه و هفتگی را بصری ببیند.
  • اگر می دانید که در یک روز خاص تغییراتی در روال برنامه روزانه رخ خواهد داد، اطمینان حاصل کنید که وقت کافی در جهت آماده کردن کودکتان در رابطه با آن تغییرات انجام داده اید. پیش از آن با آنها صحبت کنید و این تغییرات را به روشنی و صبورانه برای آنها بیان کنید.
  • هنگامی  که به کودکتان محیط جدیدی را معرفی می کنید، بهتر است آن را زمانی انجام دهید که کمتر تحریک شود. این بدان معنی است که فرزندتان را در زمانیکه سر و صدای کمتر یا جمعیت کمتری وجود دارد، بیرون بیاورید.
با کودک خود واضح صحبت کنید

ارتباطات لغوی و دستور زبانی منشاء  ناامیدی بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم در فهمیدن آن است. با صبر، شکیبایی و واضح با کودکتان به گفت و گو بپردازید.

 
  • اجتناب از فریاد یا اتخاذ لحن تهاجمی یا پرخاشگرانه، ممکن است بحران را بدتر کند.
  • اگر ارتباط کلامی و لغوی برای کودک شما دشوار باشد، از طریق تصاویر یا سایر اشکال AAC  سعی کنید ارتباط برقرار کنید.
  • به یاد داشته باشید که ارتباط دوطرفه باشد. همیشه به فرزندتان گوش فرا دهید و به طور واضح نشان دهید که به حرف هایش ارزش و احترام قائل هستید. در صورت نیاز جهت وضوح برای جلوگیری از وقوع ناامیدی مربوط به بحران از او با لبخند پرسش کنید.
در صورت نیاز حواس کودکتان را پرت کنید

 هنگامی که فرزند شما ناراحت است، جهت آرام کردن کودک دارای اختلال اتیسم می توانید حواسش را پرت کنید. سعی کنید با شور و شوق با یک اسباب بازی مورد علاقه او بازی کنید، یک فیلم مورد علاقه را تماشا کنید، یا به یک آهنگ مورد علاقه گوش دهید. در صورت امکان، یکی از علاقه مندی های فرزندتان را انجام دهید.

 
  • پرت کردن حواس همیشه کار نخواهد کرد. به عنوان مثال، سوالاتی در مورد بعضی چیز های خاص در مدت زمان کوتاه ممکن است حواسشان را پرت کند، اما برای آن چیزی که او از آن میترسد و همیشه در موردش فکر می کند، این راه حل مناسبی نخواهد بود .
  • هنگامی که کودک آرام است، این ایده خوبی است که در این وقت با آنها در مورد آن چیزی که آنها را عصبانی و یا تحریک می کند صحبت کنید. از آنها بپرسید که چه اتفاقی افتاده و با یکدیگر همکاری کنید تا راه هایی برای جلوگیری از وقوع دوباره آن پیدا کنید.
در جهت آرام کردن کودک دارای اختلال اتیسم محیط اطراف کودک را تغییر دهید.

فرزند شما ممکن است ناراحت شود زیرا آنها بسیار حساس و بسیار تحریک می شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد، ایده خوبی است که فرزند را به محیط متفاوت دیگری ببرید، یا محیط را برای کاهش اضطراب تغییر دهید. (به طور مثال: موسیقی با صدای بلند در آن مکان روشن نباشد)
به عنوان مثال، اگر فرزند شما محیط تشعشع دار را به عنوان عامل بر هم ریختن اعصاب تجربه کند، بهتر است فرزندتان را به یک اتاق با روشنایی جایگزین ببرید تا فرزندتان را مجبور نکنید با آن کنار بیایید.

 
  • اگر کودک در مکانی است که محیط را نمی توان به راحتی تغییر داد، اقدامات احتیاطی انجام دهید. به عنوان مثال، شما می توانید عینک آفتابی به کودک خود بدهید (برای جلوگیری از حساسیت به نور) و یا گوش بند (برای پایین آوردن سروصدا) می تواند در جاهای عمومی از آن استفاده کند.
به کودکتان کمی فضا دهید
گاهی اوقات، کودکان به زمان نیاز دارند تا احساس آمادگی دوباره خود را به دست آورند. جهت آرام کردن کودک دارای اختلال اتیسم اجازه دهید برای مدتی بنشیند
ایمنی را در نظر بگیرید. هرگز یک کودک را به تنهایی و بدون نظارت نگذارید، یا در اتاقش را قفل نکنید. اطمینان حاصل کنید که فرزند ایمن باشد و وقتی که می خواهد تغییر مکان دهد.


پس از بحران، در مورد آن با کودک خود بحث کنید.
از روشی مبتنی بر راه حل استفاده کنید:
به جای منع یا مجازات فرزندتان، در مورد راه هایی برای جلوگیری از بحران دوباره و مقابله با استرس صحبت کنید.


موارد ذیل شما را به هدف مشخص هدایت میکنند:
  • چه چیزی موجب بحران در کودک می شود (صبورانه گوش دهید).
  • چگونه از شرایط مشابه در آینده اجتناب کند.
  • راهکارهای مقابله موثرتر(استراحت دهید، نفس عمیق بکشید، بپرسید که آیا مکان را تغییر دهید یا خیرو …).
  • انجام یک طرح فرار برای پایان دادن به بحران آینده.
مرحله دوم: آرام کردن کودک با فشار عمیق

اعمال فشار عمیق
 کودکان دارای اختلال اتیسم اغلب اختلالات پردازش حسی دارند، که می تواند استرس زا یا حتی دردناک باشد. اعمال فشار عمیق باعث می شود عضلات آرام شوند.
  • سعی کنید فرزندتان را به راحتی در یک پتو بچرخانید یا او را بین پتوهای مختلفی آنها قرار دهید. وزن پتو ها فشار آرامش بخش ایجاد می کند، اما مطمئن شوید که صورتشان را نپوشانده اید تا مانع تنفسشان نشده اید .
 
فرزند خود را ماساژ فشار عمیق دهید.
 ماساژ یک راه خوب برای برقراری ارتباط با فرزندتان است، هنگام استفاده از فشار عمیق، که ممکن است رابطه والدین با فرزند را تقویت کند. کودک را بین پاها قرار دهید. دستان خود را روی شانه های کودک قرار دهید و فشار را اعمال کنید. سپس دستها را به آرامی روی دست و شانه های او حرکت دهید.
اگر احساس راحتی نکنید، در نظر بگیرید که از یک ماساژدرمان برای راهنمایی سوال بپرسید و کودک را پیش یک ماساژ درمان حرفه ای ببرید.


مالش با بالش را امتحان کنید.
 ماساژ با بالش را با قرار دادن کودک روی یک سطح نرم مانند بالش یا یک کوسن نیمکتی انجام دهید. اجازه دهید کودک بنشیند یا دراز بکشد، سپس از بالش یا کوسن دوم برای فشار عمیق به لگن استفاده کنید، بازوها و پاها را به شیوه ای آهسته بکار ببرید.
  • برای جلوگیری از خفگی اتفاقی، صورت کودک را هرگز نپوشانید.
مرحله سوم: تمرین های مخصوص در جهت آرام کردن کودک دارای اختلال اتیسم

درک نحوه کارکرد تمرینات تحریکی وستیبولار
 سیستم وستیبولار به تعادل و حس درک فضای اطراف کمک می کند. آرام کردن کودک دارای اختلال اتیسم با استفاده از حرکات نوسانی یا آرام تکان دادن خود توسط تمرین های وستیبولار انجام می شود.
  • حرکات تکراری باعث می شوند که توجه کودک بر احساس جسمی خود متمرکز شود.
چرخش به عقب و جلو
 کودک را در تاب قرار دهید و آنها را به آرامی هل دهید. سرعت تاب را تنظیم کنید، سرعت کمتری داشته باشد تا کودک شما آرام باشد. اگر به نظر می رسد که تاب همه چیز را بدتر می کند، توقف کنید.
 
کودک را در صندلی چرخان بنشانید.
چرخیدن یک تمرین تحریک کننده وستبولار است. این فعالیت به احتمال زیاد بحران را با منحرف کردن حواس متوقف می کند،و آن را به حس فیزیکی هدایت می کند.
صندلی های اداری به بهترین شکل کار می کنند، زیرا آنها به آسانی می چرخند.
  • اطمینان حاصل کنید که کودک به طور مرتب روی صندلی نشسته و به آرامی صندلی را می چرخاند تا از آسیب دیدگی اجتناب کند.
  • بعضی از کودکان ترجیح می دهند که چشم خود را باز نگه دارند، در حالی که بعضی دیگر ممکن است آنها را بسته نگه دارند.

مقاله ها مرتبط