034-33257601
info@autismkerman.ir

بررسی اثربخشی آموزش بازی درمانی به مادران کودکان اتیستیک

بررسی اثربخشی آموزش بازی درمانی به مادران کودکان اتیستیک

بررسی اثربخشی آموزش بازی درمانی به مادران کودکان اتیستیک

جزئیات

بررسی اثربخشی آموزش بازی درمانی به مادران کودکان اتیستیک

22 تیر 1398

کودکان اتیستیک به سختی می آموزند. آنها تمایل دارند در تعاملات روزمره با بزرگسالان و کودکان در ارتباط باشند. نداشتن توجه اشتراکی نشانه اولیه اختلال اتیسم است، بنابراین کودکان اتیستیک نمی توانند به راحتی اشتراک گذاری کنند. توجه اشتراکی نه تنها مربوط به یادگیری ارتباط اجتماعی است بلکه باعث رشد زبان در کودک می شود.

در این پژوهش تلاش شد که بسیاری از تمرینات در طول بازی و در همه جلسات به روش های مختلفی انجام شود (فعالیت هایی مانند درخواست کردن، اجازه گرفتن، تلاش برای ایجاد تماس چشمی، اشتراک گذاری وسایل به یکدیگر و پاسخ به پرسشها). بدین منظور  30 کودک اتیستیک با عملکرد متوسط انتخاب شدند و سپس جلسات آموزشی بازی درمانی برای مادران آنها برگزار شد.


 جلسات درمان به شرح زیر انجام شد :


جلسه اول و دوم: آشنایی با روند مداخله و بازی کردن با توپ های کوچک و نرم بود. هم چنین برای لذت بردن کودک بازی با عروسکها نیز اضافه شد.

جلسه سوم: شامل تعامل کودکان با عروسک های انگشتی به منظور تلاش برای ایجاد ارتباط چشمی با آنها، احوالپرسی و پرسیدن نام آنها بود.

جلسه چهارم تا ششم: شامل نقاشی کردن آدمک های خندان، گریان و عصبانی بود. از کودک خواسته شد تا احساسات مختلفی را تجربه کند و کودک در حین خندیدن تشویق می شد.

جلسات هفتم تا دهم: این جلسات شامل نمایش و توضیح تصاویر کتاب داستان توسط عروسکها و سپس انجام دادن همان فعالیت ها توسط کودک بود.

جلسات یازدهم و دوازدهم: این جلسات شامل بازی با مکعب های رنگی بود به این صورت که کودک باید مکعب ها را کنار هم قرار دهد  و پس از ریزش مکعب ها روی زمین آنها را جمع کند. ابتدا عروسک و سپس کودک باید برای همکاری و تقسیم مکعب ها باهم از یکدیگر تشکر می کردند هم چنین در حین بازی آنها باید این جمله را می گفتند "این مکعب اینجا هست" .

جلسات سیزدهم و چهاردهم: شامل بازی با بادکنک بود. بر روی بادکنک ها آدمک های خوشحال و اخمو کشیده شده بود. کودکب باید به آدمک خوشحال لبخند و به آدمک ناراحت ضربه می زد که به زمین بخورد.

جلسات پانزدهم و شانزدهم: در این جلسات دو عروسک باهم و با کودک بازی می­کردند. عروسک ها با یکدیگر فعالیت­هایی مانند نقاشی کردن را انجام داده و در طول بازی همکاری هایی از قبیل مداد قرض دادن، تشکر کردن، اجازه گرفتن و... را انجام داده اند.
نتایج آماری این پژوهش نشان می­دهد که آموزش بازی درمانی به مادران کودکان اتیستیک، مهارت های اجتماعی، مهارت های کلامی و غیر کلامی این کودکان افزایش می­یابد. هم چنین باعث افزایش ارتباط بین کودکان و دیگران شده و روند اجتماعی شدن کودک را تقویت می کند. این فرآیند در بسیاری از موارد منجر به کاهش مشکلات رفتاری کودکان نیز می شود.

این نتایج نشان می­دهد که آموزش بازی درمانی به خانواده و به خصوص مادران کودکان اتیستیک بسیار حائز اهمیت است.

 

مقاله ها مرتبط